بررسی رابطه بین ساختار سازمانی وتوسعه کارآفرینی سازمانی و ارائه یک الگوی نظارتی (مورد مطالعه حوزه معاونت دانشجویی و فرهنگی دانشگاه تهران)

تحولات پر شتاب جهانی در علم، تکنولوژی، صنعت و مدیریت و به طور کلی ارزشها و معیارها بسیاری از سازمانها و شرکتهای موفق را برآن داشته است تا اهداف، گرایش و علایق خود را در جهت به کارگیری خلاقیت، نوآوری و کارآفرینی هدایت کنند. تغییر و تحولات در دهه اخیر و افزایش روز افزون رقابت، پیچیدگی ، پویایی و عدم اطمینان شرایط محیطی باعث شده تا سازمانهای بزرگ نتوانند با شرکتهای کوچک که از انعطاف پذیری، سرعت و نوآوری بالایی برخوردارند، رقابت کنند. به همین خاطر در چنین شرایطی حیات و بقای سازمانهای بزرگ در گرو تحول اساسی و شرایطی است که افراد خلاق و کارآفرین را در چه بیشتر در کشور پرورش دهند.هدف اصلی در این پژوهش بررسی رابطه ی میان ساختار سازمانی وتوسعه کارآفرینی سازمانی در دانشگاه تهران بوده است. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و پیمایشی بوده است. جامعه ی مورد پژوهش تمامی کارکنان رسمی، قراردادی و پیمانی که دارای مدرک کاردانی، کارشناسی،کارشناسی ارشد و دکترا بوده اند که با روش نمونه گیری تصادفی تعداد 71 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شده اند . نتایج پژوهش حاکی از این است که بین ساختار سازمانی و توسعه کارآفرینی سازمانی رابطه ای معنا دار وجود دارد و بین مولفه های ساختار سازمانی)رسمیت،پیچیدگی و تمرکز( با کارآفرینی سازمانی رابطه ی معکوس وجود دارد. یعنی هر چه رسمیت، قانون و مقررات و پیچیدگی در سطح )عمودی،افقی،جغرافیایی( و تمرکز سازمانی بالاتر باشد،کارآفرینی سازمانی کمتر می شود .